’’Bir ders yılını daha geride bırakmanın dayanılmaz çöküntüsü var üzerimde’’
Felsefe final kağıdına yazabildiğim tek cümle bu. adımı bile yazmadım.
bütünlemede de aynı performansı göstereceğim galiba..
hoş okul bitince n’olacaksa sanki..
hop samet! naber la?
-iyidir abi senden ?
iyi la işte yine çakacaz heralde..durgunsun hayırdır ?
...
gizem mi?
-bugün yanında bi çocukla geldi mezuniyete..
niye kepi ona mı attıracakmış ?
aşkın gözü kör dedikleri buymuş demek. birinci sınıfta açıldı kıza düşüneceğim dedi okul bitti hala düşünüyor. buda hala bekliyor böyle. aslında bi yerde haklı tabi felsefe okuyoruz abi. ’’düşünüyorum öyleyse varım’’ düz mantık yani. yani o kızda o incelik yok ama hani olsa da ne biliyim dört yıllık incelik mi olur lan derler adama..
-sırıtma lan!
aşığım lan aşık...zaten kız dört yıldır birlikteymiş elemanla..sen de biliyomuşun.
neyi.. haa.. hee..
biliyodum la ben söylemedim sana söyleyemedim.
-evleneceklermiş..
takma kardeşim boşver kız zengindi zaten sana gelmezdi. geçti gitti işte gece bana gel laflarız ot sararız, duman altı ederiz herşeyi..
-olur, bakarız..
eve giderken kapıcı naciye ablayı gördüm. şaşırdım biraz ne biliyim alışmışım kadını sürekli hamile görmeye her yıl yeni bir versiyon sürüyor piyasaya çin pazarına çevirdi mahalleyi. aslında iyi kadındır naciye abla kendi halinde çalışkan insan. bizim mahallenin suyunda var yamuk adam çıkmaz. hepsi işinde gücünde fakir fukara takımı.
cebimiz delik ama kalbimiz sıkı umutlar hep taze, her daim taza ekinler gibi yeşermeye hazır koca bir umut.
bak mesela Kenan abi mahallenin en has delikanlısıdır yeni evli adam grev ayağına işsiz kaldı ama hala dimdik..
ben mi ?
adım Halit gayrısını bende bilmiyorum felsefe okuyorum 6 yıldır sokrates, aristo descartes falan kral adamlar işte geçinip gidiyoruz..
iki yıl çakmadım yanlış anlaşılmasın bir yıl harç parasını denkleştiremedim. ek iş falan yardırdık bayağı ama olmadı. bilirsiniz olmayınca olmuyor. olsada boka sarıyor..
Mesela Ayşe teyze konserve alacak bozuk, daktilo Necla elbise alacak cart yırtılacak, sen Hasan amca yıllardır çalışıp emekli ikramiyenle başını sokacak bir ev alacaksın başına çökecek, sen ölmüşsün kimin umrunda şimdi bunları yazmayayım diye milyonlar veriyolarlar bana..
lan..
yazarım bir yerde ama nerde yazarsam yazayım kimse şunu yazma diye beş kuruş vermedi. yazdım diyede vermedi.. olsun yazdım ben hep..
hayır herşeyi geçtim de ne diyecem ben bu adama şimdi kıza da hak verdim bak dört yıl da olsa düşünmeden olmuyor abi
hah geldin mi adam bi kapıyı çalar geç otur..
-içim acıyor be abi..
geçer.. geçmez de işte avut sen kendini öyle.
-niye abi
aşk öyledir oğlum ekmek derdidir bir yerde aşk.
sen ekmeğini kazan bırak aşk kazanacaksa seni kazansın.
hem aşk bizim işimiz değil ki. bize göre değil bir kere. aşk, cüzdanı ağırlık yapanların kafasını hafifletmesi için var.
-bize aşk yok öyle mi?
bizim için de vardır belki ama oda Platon’un dediği türdendir. Aristo netliğinde bir aşk bizim için yoktur.