Tükendik mi şimdi biz ne mi kaldı geriye kalan da giden de kaybetti aslında kimse zaferle çıkamadı adına aşk denen bu savaşta. Yorgunum mutsuzum ewet kaybolan yıllarıma ve sana olan bitmeyen aşkıma hala direniyorum. Şimdi sen mutlusun bensiz belki de belki de düşünmedin ne haldeyim die gitmek kolaydı, kalmak zor. Ben zor olanı kalmayı ve yanlızken bile seni sevmeyi seçtim. Sense işine geleni kaybolup gitmeyi tercih ettin. Kimse bulamadı izini öyle bir gittin ki; dönsen değişirmiydi sanıyorsun herşeyi ya da yeniden kazanabilirmiydin beni söylesene gittin de neyi değiştirdin. Şehirler sokaklar yollar farklı belki beni sana seni bana getirmez fakat kalp sevdi mi sevdiğini yüreğinde götürür gittiği yere şimdi sen benimlesin. Benden çok uzaklara gitmiş olsan bile ben seni yüreğimde ilelebet gizledim. Nereye gidersem gideyim seni ve yaşadığımız o güzel günleri de beraberim de taşıdım içimde gizlice. Kimse bilmedi içimdeki acıyı akıttım gecelerce yastığımın bir köşesine kalbim ağrıyor şimdilerde kaldıramaz oldu yüreğim bu karşılıksız sevgiyi tek başına yürütmeye sen yanımda olsaydın dayanırdım belkide bak şimdi yorgun geliyor sana olan sevgim bu yaşlı kalbime çaresizlik belki de bu olmalı seni sevipde yokluğunu kabullenmek ağır geliyor bi çare yüreğime Tükendik artık sevgili bu aşktan geriye bir adın kaldı birde kırık kalp ve bir damla gözyaşı...