Merhaba Gelecek;

Bilmiyorum iyi misin,kötü müsün?Ama bir parça da olsa umudum var sana.Kim bilir belki mutluluğu bahşedersin bana belki de umudu gömersin yalnızlığa öyle sonsuza dek,kim bilir?Sana yazasım geldi neden bilmiyorum ama zaten kaderi her saniye yazmıyor muyuz sana?

Kaderden bahsetmişken aklıma geldi.Hani cilvesi olan şu kader güler mi acaba yüreğimin en dibine?Cevabı yine gizlersin kendine tabii söylemezsin iyiyi kötüyü,göstermezsin düşlerimden kalanları.Ha gayret dökülecek gibi umut kırıntıları hani şu martılara atılan kırıntılar var ya onun gibi açız umut kırıntılarına.

Gelecek hala suskun hala mahkum kadere ve hala biçare düşlerin kucağında;avuntu sessiz sedasız vermiş ellerini düşmek istemezmiş gibi uçuruma...

Bir ses yükseliverdi o anda:"Bekle ve gör beni.Sabır öğretecek benliğimi.Göreceksin o zaman mutlu musun değil misin?Nefes almaya devam et elbet ancak o zaman avuçlarsın bedenimi..."

Ve suskunluğa boğuldu yine gelecek yutkunarak heceleri,düğümleyerek her zamanki gibi bulutlardan kalan son aşk tanelerini ve çalarak kaçtı adeta hayatımızdan şu saniyeleri...

Mutlu ve umut dolu bir geleceğe adım atmanız dileğiyle,saygılar...

{ Hakan Kıraç }