Sözlüklerde,serbesti/serbestiyet ya da hürriyet olarak anlatılan "özgürlük" kavramının,esasen negatif karakterli olduğuna inanırım.
Bu şu demektir:
Bir otoritenin ya da birimin veya yapının, kişilere,yapacaklarını "empoze etmesi" yerine,"yapamayacaklarını" söyleyerek/belirleyerek,yapacaklarını da kişilerin "tercihlerine "bırakılması gerektiğidir.
Dolayısıyla "özgür bireylerin",en doğru sloganının "Empoze yok,tercih var." olması gerektiğini kabul ederim öncelikle.Demokratik bir toplum da bu sloganın içselleştirilmesinden başka bir şey değildir.
Kaldı ki siyasi tarihin ve demokrasi mücadelesinin en "derin" kavramlarından biri olan "özgürlükle" ilgili yüzlerce kitap,yazı ve hatta binlerce makale de bulmak mümkündür.
Ancak ben,"kendi dünyamda" çok değerli bulduğum ve sevdiğim bir yazı ile şiiri paylaşmak istiyorum.
İlki İngiliz düşünürü Lord Acton’a ait.
Düşünürün, "Hürriyet,daha yüksek bir siyasi gayeye varmak için bir vasıta değildir.Hürriyetin kendisi en yüksek siyasi gayedir.Hürriyete,daha iyi bir kamu yönetimine sahip olmak için değil,toplum hayatının ve özel hayatımızın en yüksek gayelerinin peşinde koşarken emniyet içinde bulunabilmek için ihtiyacımız vardır." sözleri ne kadar güzelse,
Mevlana’nın "Hürriyeti Satmam" şiiri de en az bu kadar güzel ve "derindir" bence:
Alemin bal şerbetinden bana ne!
İşte önümde benim ayran tasım.
Ne malım mülküm var,ne azığım.
Ben gene de senin azığın olsun diye çalışırım,
Senin başını sokacak bir yerin olsun diye,
Senin dikili bir ağacın.
Ama hürriyeti kulluğa taş çatlasa satmam!
İktisatçı Thomas Sowell de şöyle demektedir bu konuda:
-Hayatta "çözümler" yok,"seçimler/tercihler" vardır!
Bu başlığa çok uyduğunu düşünmekteyim.