Merhaba sevgilim,
Bu mektubumu sana yazıyorum. Okumayacağın onca fatura arasında kalacak olan bu mektubu. Neden yazıyorum inan bilmiyorum. Ama sen gittiginden beri hicbir seyi bilmiyorum ki! Gidişin bana bütün dogrularimin yanlışlığını öğretti. Bana birçok söz vermiştin. Öyle sozlermis ki bunlar hicbiri tutulmayan. Verdigin sozler gibi ellerimi de tutmuyorsun ya en acisi bu. Sen ellerimi birkez olsun tutsan buz keser yüreğin. Ellerinin küstürdüğü ellerim buz gibi çünkü. Ya yuregimdeki bu amansiz kanama?? onu hangi veda cümlen durduracak? Yürek kanamasindan ölen ilk insan olacağım haberin olsun. Ve sunu da bil kanamadan ölmesem bile bu eksik halimle çok yaşayamam. Şimdi git. Ayrılığı coktan göze aldın zaten. Bensizlik de cok koymaz sana. Git ve yolun açık olmasin e mi? Yanginlarda donasın!