"Helal değil haram kazandı.Yolsuzluk onay gördü."
Bir siyasi lider 10 Ağustos akşamı,Cumhurbaşkanlığı seçim sonuçları belli olunca,gecenin ilerleyen saatinde böyle açıklamalarda bulunuyordu.
Yavaş yavaş sayılar da netleştiği için "yolsuzluğa onay veren "insan sayısı 21 milyonu bulmuştu.
Bu açıklamaların neresinden tutarsın diye düşünürken,aklıma klasik bir "yanlışlık hikayesi" geldi.
Meşhur bir anekdottur:
Kahvede iki arkadaş sohbet ederken,biri diğerine kurban geleneğinin nasıl ortaya çıktığını anlatmaya başlar.
Hz.İsmail, kızını Allah’a kurban etmeye karar verir.Tam kurban edecektir ki,gökten Azrail adlı melek,bir keçiyi kurbanlık olarak getirir.Böylece kız yerine,keçi kesilmeye başlayınca da,"kurban geleneği" ortaya çıkmış oluverir der.
Yan masadan dinleyen söze karışır.
-Yahu kardeşim,bu anlattığın hikayenin neresi doğru ki? Baştan aşağıya yanlış.Adı geçen peygamber Hz.İsmail değil,Hz.İbrahim’dir.Hz.İbrahim’in kızı yoktur,kurban etmeye karar verdiği oğludur.Gökten de kurbanlığı indiren melek Azrail değil,Cebrail’dir.İndirilen de keçi değil,koçtur.
....................................
Galiba 21 milyonu sorumlu/hatta "suçlu" gösteren sözler,bu hikayedeki gibi baştan aşağıya yanlıştır.
Oysa psikolojide,siyaset biliminde ve iletişimde basit bir kural vardır:
Proaktif olmak.
Suçu,sorumluluğu başkalarına "atmak" yerine,inisiyatif alarak,nerede/nasıl hata yaptım sorusunu kendisine sormasıdır insanın.
İşe kendisinden başlamasıdır kısaca.
Stephen R.Covey "Etkili İnsanların Yedi Alışkanlığı " kitabında bu maddeyi birinci sırada ve derinlikli olarak anlatır.
Güzel bir anonim sözümüzle de bitirelim:
- İstediğini söyleyen,istemediğini işitir.