Kendime yaşattıklarımı başkalarına yaşatsaydım bin kere terk edilirdim . Kendimden vazgeçtiklerimi , elimde imkanım varken SIRF bir başkası ve başkaları üzülmesin yada , ne derler diye ertelediğim tüm duygularımı , hayallerimi , ümitlerimi para ile satın alınamayacak bütün hislerimi artık BAŞKA birileri olmuşlar için harcadığıma inanamıyorum bazen , kendimi sevmekten ne zaman vazgeçmişim ??? Bütün bir bedenken bin parçaya bölünmüş kalbimi yeniden toparlar mı bu hayat .
....İÇİMİ DIŞIMA ÇIKARARACAK .. birileri var mı ?
Benden gidenleri arkamdan toparlayıp
" Bak bunlar senden düşmüş " deyip koca bir bavula sığdırır mıyım giden yıllarımı. Yada bırakmalı mı olduğu yerde tüm GEÇMİŞİNi . Sonra bir küfür sallamalı şöyle taaa derinden gelmişine geçmişine içini soğutacak kadar okkalı bir küfür ve geriye bakmadan gitmeli mi ? "SON DEMİNDE HAYATIMIN"
Artık benim için mi yaşamalı BEN . İlk defa bir bencillik yapacaksam eğer bu ben mi olmalıyım artık ?? Bu Hayattan alacağım var . Ama geçmiş yıllarının kdv’ si stopajı vergisi o kadar ağır ki bu yüke omuz verecek birileri çıkar mı ??? Her şeyin sonuna gelmişken son bir şans daha isteyen birine bu şansı vermeli mi ? Yoksa zaten yıllardır ne kadar şanslı olduğunu anlaması için bırakıp gitmeli mi . Kendin için bir şey yapmak ne kadar da zormuş . Ne yazık yıllarca kendimsiz yaşamışım oysa ben severim kendimi iyi kızımdır Hayatımdaki diğerleri için nasıl olduğumu söyleyemem onu benimle yaşayanlara sormalı . Hesaplı kitaplıda sevemem ben sadece severim kim olduğu önemli değil . Ama kendimi sevmeyi ne zaman unutmuşum. Şimdi özür diliyorum benden , son bir şansı kendime vermeliyim içimi dışıma çıkaracağım .
SON DEMİNDE HAYATIMIN