Sevgilim,sana neden mi yazıyorum.. evet yüzüne karşı söyleyebildiklerim var ama ya söyleyemediklerim? Bir de söylemek istememe ragmen iki kelimeyi bir araya getiripde söyleyemediklerim..bilmeni istiyorum sevgilim, senin yanında bu kalbim huzur dolu.. mutluyum senin yanında cok mutluyum..ne sıkıntım olursa olsun omzuna basımı koydugum an hersey bitiyor benim için.. sana seni sevdiğimi söylüyorum ama o anki duygularımı anlatamıyorum.. sana anlatılamayacak kadar cok duygular besliyorum ama sana söyleyemiyorum.. çünkü sen beni dinlemiyorsun,sen beni görmüyorsun.. oysa baksan gözlerimin içine anlarsın demek istediklerimi..
Hatırlıyor musun bilmem? Birbirimize söz vermiştik ellerimizin ilk kenetlendiği zaman..ne sen baskasının olacaktın ne de ben sensiz kalacaktım..bugun ise,bir bakıyorum maziye de ne kadar gereksiz ve aptalca bir sözmüş o.. madem baskasının olacaktın neden söz verdin.. ya beni bırakıp gidişin, bir elveda bile demeden.. canımı yakışın..gecen gün seni gördüm beni değilde o sectiğin sürtükle.. ne kadar mutluydun.. senin kahkahaların benimle güzeldi onunla deil.. o ellerin benim ellerimi tutacaktı hep..
Sana bu kaçıncı mektubum bilmiyorum yada kaç mesaj gönderdim onuda bilmiyorum..
Tek mesaj ’özledim’ iken, yazıpta gönderemediğim birçok mektuba içimi döküyorum.. senin için gereksiz mektuplar biliyorum,göndersemde okumazsın zaten.. şunu merak ediyorum sevdiğim, beni kandırdıgın her gün için güldün mü? Ya da arkadaslarına anlatıp dalga gectin mi? Sana da o yakısır ya zaten...
Varlıgını bildiğim her sabaha uyanmak güzelde bazen diyorum birde onunla sabaha uyanmak vardı, o daha güzel...
Ama hepsi hayal...