Ne desem boşa çıkar kelimelerim, tıpkı sevgim gibi ,yaşanılan aşklar gibi, koca evrende boşlukta öyle kendi kendine savruluyor rüzgarlar inat:

gün gelir biter derler dide konduramadım kendime, hiçbir dalga sesi o hatırlatmaz kim bilir kaç yaz geçti üstünden, anılmadan anmadan,Ne acı değil mi bir ömrü uğruna harcadığın bir sevdanın artık bir hiç olduğunu görmek!
ve koskoca bir offffffff cekip bizlere değil de, şu sevgiye yazık oldu dersin içinden .Başka birine harcansa belki çok değer kazanacaktı, elde sayılacaktı, kıymete binecekti ama olmadı on beş güne sığan bir yaz aşkıydı . Hayat işte eğer birini severek bile adam edemiyorsan, uğraşmayacaksın arkadaş. Cezadan büyüktür sevmenin etkisi. Bir kalpte kapanıp kalmak daha etkilidir, hapiste geçen yıllardan. bir düşünün bakalım, öyle değil mi?

Hayat acılarıyla dolu bir sınav yeri olsa da, sevgiyle her türlü kötülüğün, kötü izin ve nitelendirilen her ne var ise kötüye dair silinebildiği, insanın sadece kendi menfaatlerine hizmet etmeyen ve insan olduğumuzu anlayabilmemiz için başkalarıyla paylaşımın şart olduğunun idrakına ne zaman varabiliyoruz, milyonlarca farklı fıtratla yaratılan insanların birbirlerini sınav ettiği basit bir okuldur yaşam aslında. Sınavı ise sadece Allah rızası için, sorgusuzca sevenler kazanıyor. Hayat aşktır aşk bana göre, sevmektir her şeyi. yaratandan ötürü..
düşünü yorumda onca yaşanılanları ,yaşadığım olaylara bakarsanız hiç bitmeyecekmiş gibi gelirdi o geceler. Kumsalda yakılan ateş, gitar çalıp söylenen romantik geceler. Her yaz bitiminde bir yıldız kayar gökyüzünden çünkü bir yerlerde bir yaz aşkı ölür. Şarkılar susar, gençler evine döner, sahildeki ateşin üstünü kumlarla rüzgar örter

…Yaz biterken aşklar da biter. Herkes kendine döner, kendi hayatına devam eder. Telefonlar alınır, sözler verilir, gözyaşları dökülür. Önce sık sık yazılan mesajlar ve saatler süren teflon konuşmaları, ardından her şey yavaş yavaş azalarak seyreder.Herkesin şehri kendine, yaz aşklarının şanı sahilde sürer. Başka aşklar gelir aynı kumsala, başka gözler aşk dolu bakar birbirine ve başka dillerde aynı şarkılar söylenir yaz gecelerinde…
Yolu uzun ömrü kısa yaz aşkları ..
Oysa hiç bitmeyecekmiş gibi gelirdi o geceler.Hiçbir anı o kadar derin izler bırakmayacak sanırsın, ama yanılırsın. Denizin kıyıdan çekilmesi gibi, çekilir yürekten vakti gelince yaz aşkı.
Güneşin, sıcağın, ıslak gecelerin hatırası asılı kalır anılarda ve birkaç resim konur defter aralarına. Yıllar sonra, hani evlenirken eşya toplayınca, bir fotoğraf düşer yaprakların arasından, adı neydi diye düşünürsün, gülümsersin haline ama yaz aşklarının kaderidir çoğu zaman eskimek bir kitap sayfasında.
Yaz biterken aşklar da biter. Gözyaşları sel olur akar günlerce, o yüzden sonbahar hüzünlüdür bizce. Dökülen her yaprakla birlikte eskiyecek tir yaz aşkının kederi de…gün gelir, hiçbir dalga sesi o yaz aşkını hatırlatmaz insana ve kim bilir kaç yaz daha geçmiştir üstünden, anılmadan o büyük yaz aşklarının tadı kalır damakta ve biraz anı hafızalarda ama yaz kadar yakıcı olsa da, senenin sadece elli iki haftasından sadece iki haftasıdır Ya da koca bir ömrün sadece on beş günüdür yaşanılıp yaşatılan,reklam arası gibi Ya da yaşamda verdiğin kahve molası gibi...biterken her şey orada yaşanılıp orada biter.

önce mehtaplı geceler silinir akıldan, sonra şarkılar, ardından acemi öpüşler ve kimse görmeden sevilen kalplerin heyecanı bir otel odasında yaşanan günahların zevk sancısı, yaşanılan ve paylaşılan hazlar ve kimse görmeden işlenen günahlar geceye sığınmadan yer mahal aramadan,sevilen kalplerin heyecanı…

…Bir gün gelir, hiçbir dalga sesi o yaz aşkını hatırlatmaz insana ve kim bilir kaç yaz daha geçmiştir üstünden, anılmadan bitmez sanılan o büyük yaz aşkları bitivermiş daha anmadan ...

unutursun ya!!! ve dersinki gayem , mal ve mülkün sahibi bizleri bu dünyada vesile kılmış, kimine zenginlik kimine fakirlik vermiş, kimine kelam, kimine kalem kimine söz ustalığı bahşetmiş.kimine yaz aşkları kimine evlik ilikler dedim ya kısmetten öte yol gitmiyormuş
O nedenle bir dostumun beni arayıp halimi sorması yahut bir ablamın, abimin arkadaşımın ,dostumun , üstadımın yanına gidip bir bardak çay eşliğinde hayatı acıları, sevinçleriyle paylaşmayı tercih ediyorum. Belki bir cay bahçesinde belki bir liman kafeteryasında Ya da bir parktaki bankta.umutla geçmişi yad etmek varya dünya malına değiyor işte ve dünya bitti diyorsun