İki etkinlikte aynı güne sığdırılmıştı. Birinde herkes mutlu, diğerindeyse yalnızca aile mutluydu. Etraf kalabalıktı. Gelenler ilki için gelmişti. Adam bir yandan çocuğunu sünnet ettiriyordu. Diğer yandaysa sırf namusuna laf gelmesin diye kızını kendisine tecavüz eden adama veriyorlardı. Kız toplumun kurallarına uymak zorundaydı! Damatsa mutluydu. Hem yaptığı unutulmuştu. Hem de evleniyordu masrafsız! İki etkinlikte aynı anda başlamıştı. Çocuk sünnet olmuştu. Ve söylediği söz yankılanıyordu sema da’’ baba ben erkek oldum baba ben erkek oldum baba...’’ damat kayınçosuna dönerek’’ aslan kayınço yakında sende ben gibi evlenirsin ben gibi...’’ diyordu. Davullar çalıyor yemekler dağıtılıyordu. Günahsız bir et parçası vardı gelinlik içinde. Herkes kızın giydiğini gelinlik sayıyordu oysa o onun kefeniydi. Herkes gülüyordu yalnızca biri ağlıyordu. Bir delikanlı. Yanına yaklaştım. Hiçbir şey demeden oturdum yanına. Yalnızca bir soru sordum’’ çok mu sevdin’’ gözyaşları içinde öyle bir bakış fırlattı ki sorduğuma pişman oldum. O sevmekle kalmamış nikâha gelerek ölümü göze almıştı. Etkinlik bitmişti. Dünürler gelini geceye hazırlıyordu. Vakit gelmişti. Adamın sırtına gururla vurdular. ‘’hadi aslanım hadi’’ adam içeri girdiğinde gördükleri karşısında şok olmuştu. Gelinlik gelinlik değil kefen olmuştu. O günün sabahı kızı toprağa gömmek için yalnızca ailesi ve sevdiği delikanlı gelmişti. Anne baygınlık geçirmişti. Baba gözyaşları içinde pişmanlığını dile getiriyordu ‘’ pişmanım kızım beni affet çok pişmanım!’’ diyordu. Sonra herkes gitti yalnızca sevdiği adam vardı mezarın başında. Kendini öldürmek istedi o anda yapıştım yakasına. Ölmek anlıktır. Yaşamak zordur. Gerçekten seviyorsan sabret, sabret ki içindeki sevgi nefrete dönüşmesin dedim. ‘’sende kimsin be adam’’ dedi. Kendimi bile tanıyamamıştım o an ‘’ ben kimim’’

O günden sonra ben erkeğim diyen herkesten nefret ettim kendimden bile. Kadınların başka şansı yoktur bu ülkede! ölümden başka. Namus davası cinayete götürür insanı, nitekim öyle olmuştu. Elifin katilleri elini kolunu sallaya salaya dolanıyorlar sokakta. Bu yüzdendir inanmadığım adalete

Cemal Süreya’nın da dediği gibi’’Sevişti bir bakir ile bir bakire. Erkeğe milli dediler. Kadına fahişe’’

Sen ölmeyi hak etmedin

‘’Seni hiç unutmayacağım elif’’