Dostluk,ona ihtiyaç duyulmayana kadar değeri anlaşılamayan önemli bir olgudur.Anlatılamayacak kadar geniş,hiçbir sözlüğün içine alamıyacağı kadar büyük bir dünyadır.Bazılarına göre dostluk,yiyip içmek,gezip tozmak varsa var,yoksa yok anlamına gelen,giden gitsin kalan sağlar bizimdir deyimiyle dostluğu bütünleştirir ve onu anlamsız kılarlar.Ama bu bütünü oluşturan insanlar,acizliklerindendir ki;bu olguyu anlayamaz ve ihtiyaç duyduklarında yapayalnız olduklarını görürler.Bunun aksinde olan insanlar ise,dostluğu bir kum tanesinin milyonlarca yıl süren oluşumuyla ortaya çıkan güzellik misali,ona sahip çıkarlar.Ne yazıkki,bugün gerçek dost bulmak çok zor ve bu gün geçtikçe daha da zor olacak gibi görünüyor.Halbuki dostluk,ne mal,ne mülk ve ne de makamdır. Dostluk,varlığında ve yokluğunda seninle olma zevkini ve acısını yaşama erdemine ulaşabilen erdemi yaşayabilmek ve yaşatabilmektir.Dostu olan insanlar,dünyada pek yalnızlık çekmezler.Bilirler ki;bir gün elden ayaktan düştükllerinde sıcak bir çay içip anılarını tazeleyecekleri bir dostları bulunmaktadır.Dosluklar oluşturan insanlar,son demde onlarla birlikte anılara tutunarak ilerlerler...