AŞK’A ÇAĞRI

Sonra..Kara,kapkara bir kış gelip oturdu gözlerimin önüne. Donmuş,zaten tarihi eser olan şu kocaman, ağır bir kilise kapısını ufak ellerime rağmen ’’it ’’ dedi bana AŞK..
Şu ben var ya’’ şarkıdaki gibi gözleri aşkla gülen kadın..!’’ Hah işte o bana bu gün bile ne dese yaparım. Ahmaklığım aşktandır. Doğrusu;aşk bana ahmağı oynatır! Taklit değil. Aşkla sürer gider bu halim. Güverte dolu olmalı,el sallamalıyım, gerekirse ; hasretlere..Ama onun dönecek umudu cambazlık yapmamalı..
İstikbalde olmayacak dedim ,doğru ama yapamadım be .. AŞK, çık hadi saklandığın yerden . Hangisi olsun? Elma,armut,istersen isimlerini bile bilemedİğim bütün dünya meyvelerini sıralayabilirim,ezberleyebilirim bu gece ,sırf bu gece, sırf gel diye..
Beni kaçırma,sana lanet okuyan herkesi koy bir kenara, beni koy başka bir kenara.. Ben sana uzaklardan kart yollayacak kadın değilim.. Başlarda dolanan boynuma sıcak,oysa finalde beni boğmaya kalkan kalleşliklerini bile özledim. Bırakma beni kara kışın ortasında tek başıma kapısını dahi aralayamadığım kimsesiz kilise binasın yanında. Duydun mu?
Bunca yalvarışa,ince,lakin pembe bir görüş mesafesi bari istiyorum..!

ALMILA ERDEM