1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1006
Okunma
Hayallerimin peşine koştum ben hep,
Belki bir gün yorulurlar diye.
Ben yoruldum çünki büyüdüm.
Mücadele başladı küçüken hep annem kaldırırdı düşünce beni.
Artık kendim kalkmayı ögrendim.
Babamın aldığı pamuk şekeri gibi toz pembe değilmiş hayat,
İyi insan olmayı ögretti ailem bana iyi insan oldum.
Bu yüzden çok yoruldum , mücadelem çetin geçti hayatla.
Bazen düşünüyorum, iyimi etmişler kötümü diye.
Bu kadar kötü olan bir hayata toz pembe bakmamı sağladıklarında.
Cevap Yaz