sustum gidişinle...içimdeki fırtınan, beni ben yapan duygularım sustu son elveda deyişindee.canımı yakan elveda sözcüklerın her nekadar acıtsada benliğimi, bedenimi, ruhumu, alışmalıydım artık elveda deyışine..artık olmayacagın gercege ... sen duygularımı, benı dahi alıp gıderken ben içimdekı senle,senınle yücelltıgım sevınçlerımle,heyecanımla,duygularımla susmuştum, sessızdı yüregım artık sen gıdıyordun çünkü.. giderken sana dair umutlarım senınle var olan hayallerımde gıtmıştı senınle.sen gidince umutlarım hayalerımde sustu tıpkı ben gıbı... tek susmayan dudagımdakı ismin ,her daim haykırdıgım,her susmalarımda sadece isminin var oldugu gözyaşlarım susmadı.her gözyaşım adını tekrar tekrar kazıdı yüregıme acıtarak, inciterek... gıderken yıldızlarımıda almıştın, gökkusagımı renklerımıde alıp koymuştun bavuluna. sımdı renksızım,ışıksızım ... sensızlıgı yasadım yine her susmalarımda .sessızlıge sustum .odamda sadece ben ve sessızlık.yalnız kalmıştım.yalnız oldugumda farkettım yalnızlıgımı...artık bu bır gercektı. alışmalıydım sessızlıge yalnızlıga sensızlıge...yıllardır yürüdüğüm yollar artık tükenmekteydı,silinmekteydi mutluluklar,aşklar güzellıkler.yaşama daır umutlarım silinıyordu ölümü düşünyordum sessızlıgımle sessızce.. tesellım olan yüregım, ismini kazıdıgım yüregim, iflastaydı artık .gitmiştın çünkü....hatırlamak istemedıgım gitmelerın .yalan olmasını istedıgım bu gercegı kabullenmenın zorlugunu bıle bile yinede hep hatırladıgım o gitmelerin...bavulundaydı benım umutlarım,benim gerceklerım,benim sevınçlerım ve renklerım...git...gittin zaten. henüz kabullenemezken sen coktannn gitmiştin.gittiğin yer önemlı degıldı, nereye gittiğin,neler yaptıgın önemlı degıldı. çünkü gitmiştin.duygularımı ifade etme cesaretıni gösterememiştim sen gıderken.üstelık gitme kal dıyebılecek yücüm dahi yoktu.güçsüzdüm,kimsem yoktu.hücreye kapatılmış mahkum gıbı savunmasızdım.elinde özgür günlerımı,renklerımı ,benı alıp gıdıyordun acımasızca ...şimdı yoksun artık sevmelerımde,bedenimde,mutlu sonla bıten fılmlerımde yoksun,bahcemde açan çiceklerımde,nergis dolu gönül bahcemde yoksun.sen gıttın ben baktım ardından sessızce.sen gıttıın ben sustum.sen gittin ben renksız kaldım,sen gittin ben sensiz kaldım, ışıksız ve sessız odamda... sustum.. ama susmadı adını haykıran gözyaşlarım.sen gittin gıdelı,ben hep senı bekledım......