Düşlerim savaşın cehennem sokaklarında umut arıyor celladın ğözlerinde merhamet arıyor
Ağlayan haykıran annelerin çiğlikları semaya yükseliyor ve ben bu cehennem de bir şey yapamıyorum
Elimi kolumu karabasan bağlamış birşey yapamıyorum ne yazıkki

Elimde şöyle bir sihirli değnek olsa bütün savaş malzemelerini topları o kimyasalları çiçeklere döndürürdüm
İsminide azap çiçekleri koyardim geçmişte yaşatılanları bu acıları unutulmasın diye
Bu savaşların durması biz insanların elinde bizler istemesek silahlar üretilmez

Bütün dünya halklari bir yürek olsa karşı çıksa silah yapımına dur"deseler
Hiç bir şey imkansız deyil bu dünyada bütün kesici aletler yasaklansa silah yapımları durdurulsa
Ülkeler sorunlarını konuşarak çözseler o zaman kimsenin canı yanmaz

İnsan oğlu kendi ürettiği şeyin kurbanı oluyor ölüyor ne yazıkki
Bizlerde kendimizi teselli edip şehit diyoruz kendi ruhumuzu tatmin ediyoruz bu vahşete
Bu güzel dünyayı böyle ateş topuna cehenneme çevirmişler yapmasınlar silahlari
Dünyada silah üretimi durmadıkça biz daha şiddettli savaşları görmeye daha çok devam edeceğiz nasıl olsa gözlerimiz
alışmş birkere durum bu ne yazıkki ...