Daha bilmediğim ne çok şey var ,
yirmi küsür yılda bir arpa boyu yol gidilmemiş.
Bu beden de kısılı kalmışım,Ruhumun gezintilerini saymıyorum ama.!
Cahil aklımda ki kelimeleri dökmeye çalıştığım bir gün
Bir mesaj ile dünyama giren mecburi hayata tabi tutulan bir adamın hayatını,
Kelimelere almaya çalışmak ne zor!
Daha hakkında toplasan on cümlen yoksa ve çoğuda gizemliyse işimiz iş ...
Daha tanımak isteyip de tanıyamadığım milyonlarca benlik varken,
Ne çok az olduğumu yarım aklımla nelere kalkıştığımı fark ediyorum.
Bıraksalar sayfalarca saçmalardım ,
Sırf o yaşadığı dünyadan bir nebze kopsun diye olmayan bir hikaye yazardım onun için ,
Mutlu yada mutsuz bitsin fark etmez kendi dünyasından olmasın yeterdi ona,
Kendi hayatını isteklerini yaşayamayan bir adama ne kadar nefes olunabilirse işte !
Bir yola başlamak o yola devam etmekten daha zor gelmeye başladı şu sıralar ,
Sonunu bilmediğim bir çok yola düşünmeden çıkmıştım oysa.
Şimdi az çok sonumu kestirebildiğim bir yola bu kadar düşünmek niye?

Daha hikayenin ön sözü bile yazılmadı ,bu bir deneme sadece; Deneme içinde saklanmış bir deneme...
Sorularımın cevaplarını bulmalıyım,bu hikayenin ismi İKİNCİ ŞANS olsun kimseye verilmeyen o meşhur ikinci şansımızı biz karakterimize verelim .
Şimdi biraz tanımaya çalışalım az konuşup çok dinleme vakti.
Hadi selametle şimdilik...