Aşk için ne gerekir insana?
Biraz ümit, bir damla dostluk, bir parça anlayış, çokça huzur mu?
Tanımak mı, güvenmek mi?
Yoksa hiç tanımadan, sadece sezgilerinle dalıvermek mi o ucu bucağı görünmeyen okyanusun içine?

Aşk için ne gerekir insana?
Bir insanı çokça tanımadan güvenebilir misiniz ona?
Bir insana hiç dokunmadan sevebilir misiniz onu?
Bir insanla sadece konuşarak o derin okyanusa dalabilir misiniz?
Bir insanın sesi o kadar çok şey barındırır ki içinde.
O sesin size hissettirdikleriyle uzak diyarlara, sevdalara, hüzünlere, mutluluklara gider dönersiniz bir anda.
Sadece sesiyle o kadar güzel sarmalayabilir ki bir insan sizi, siz de şaşar kalırsınız.
Bir insanın sesi o kadar ele verir ki kendini size, sanki onu çok uzun yıllardır tanıdığınızı sanırsınız.
Bir insan sesiyle öyle bir güvene boğar ki sizi, onun elini tutmak ve tüm dünyayı karşınıza almak istersiniz.
Bir insan sadece konuşarak öyle bir saydırır ki kendini size…
Bir insan sözleriyle tüm dünyayı serebilir önünüze…
İnanırsınız, güvenirsiniz, tutuşur kalırsınız.
Aşk için bunlar değil midir gereken insana?

Seni seviyorum.
Sana saygı duyuyorum.
Sana güveniyorum.
Sevgi, saygı, güven...
İşte aşkı var eden muhteşem üçlü…
Eğer bunlar yüreğinize çoktan girmiş, hatta orayı mekan etmeye başlamışsa “geçmiş ola” diyebiliriz.
Aşk çoktan yüreğinize çöreklenmiştir.
Bundan sonrası ne mi olur?
O sizi sevmiş, sevmemiş, umurunuzda bile değildir. Olmamalıdır.
Aşk tek kişilik bir duygudur.
Ve karşılıklı, ya da karşılıksız mutlaka yaşanmalıdır.
Aşk’a inanmaktan vazgeçmeyin sakın.
Aşk’a inanırsanız bir gün karşılaşma ihtimaliniz mutlaka olacaktır.

Bugün de bunlar düştü yüreğimden klavyemin tuşlarına… Aşk’sız kalmamanız umuduyla. Sevgiyle, dostlukla, ışıkla…


AŞK, NERDESİN

Ah, yüreğimin dolunay ışıltısı; nerdesin?
Nerdesin canını canım, ömrünü ömrüm bildiğim?
Bir ses ver, bir ses ver de,
Nefes ol sensizlikten boğulan yüreğime...

Ah, gökyüzümün seher yıldızı; nerdesin?
Nerdesin her daim yollarına yolum serdiğim?
Bir yol gel, bir yol gel de,
Serap ol sensizlikten tutuşan gönlüme…

Ah, hayatımın gidip de dönmeyeni, nerdesin?
Nerdesin suskunluğuna sabrımın yetmediği?
Bir el ver, bir el ver de
İlaç ol sensizlikten dermansız bedenime…

Ah, görüp de doyamadığım
Ah, sevip de kıyamadığım
Bir aşk de
Aşklar serilsin evrenine…

HATİCE NAYIR