Her saniye biraz daha doluyordu gözlerim, yanaklarım kızarıyordu. Bir ara akmaya başladı gözlerim. Ağlamıyordum aslında. Sensizliğim akıyordu gözlerimden. Yüzümde kızarmıyordu aslında. Aşkın vuruyordu yüzüme ışıl ışıl… Ben hiç rüya görmem. Sen çıkmazsın ki uykularımdan. Allah bunca nimet vermişte bana, ben en çok seni sevdim. İyi ki seni yazmış bana. Hani mutluyum dersinde sebepsizdir ya hep. Şimdi mutluyum derken sen parlıyorsun gözlerimden. Ağzım kulaklarıma kadar seni anıyor. Aşk sende bi anlam buluyor. Bana sorarsan sevmek sende bir başka oluyor… Gözlerinin yeşilinde kaybolmak isterdim şimdi. Kimse bulamasın, hep gözünün önünde olayım isterdim. Başın Hep omzumda olsun isterdim. Kirpiklerinin kırpılmasıyla serinlemek, kokunla ferahlamak isterdim. Acaba çok mu istiyorum? Tamam vazgeçtim. Sadece yanında olmak istiyorum. Sadece elini tutmak, sana sarılmak istiyorum. Hani hep seni seviyorum diyorum ya sana. İşte şimdi gözlerine bakıp söylemek istiyorum. Çünkü ben seni çok seviyorum…