İnsan neden sevdiğini söylemekten korkar ki...Bilemiyorum...Ama galiba kaybetmekten korkyuğu için söyleyemiyordur.Sevmek çok güzel ama acı tarafıda var.Bazen sevipte söyleyememek daha kötü bir acı...Karşındakini kaybetme düşüncesinden susmayı tercih edersiniz.İnsan bir kere kaybeder.Son şansı eline geçti mi susmayı konuşmaya yeğler.

Ne kadar acı değil mi ? Sevipte söyleyememek...Hala SEVİYORUM,BENİ ANLA demek kolayken...Kaybetme korkusundan söyleyememek ne kadar kötü bir durum.Sesini duymak,onunla konuşmak bile insanı mutlu ediyorken...anlatılamaz bir duygu...Uzaktan sevmenin daha iyi olduğunu anlarsınız.Çünkü kaybetme duygusunu bir kere tatmışsınızdır.İkinci bir kaybetme yaşamak istemezsiniz.İnsan seviyorsa korkar.Kaybetmek,başkasıyla paylaşmaktan korkar.Yeniden kazanmak için mücadele eder.Her şeye göğüs gerer,sabreder.Ümit eder ,her şeye dayanır.Her gün ağlar ama ümidini kaybetmez.Ağlarsınız çünkü acaba onu nasıl kazanabilirim diye düşüncelere dalarsınız.Ümidinizi kaybedeceğiniz noktaya geldiğinizde tekrar ümit etmeniz sevdiğinize karşı olan sonsuz sevginin göstergesidir.

Sevmek güzel,sevmek umut ve sevmek acıdır.Seviyorsanız kaybetmeyin...Seviyorsanız gitmesine izin vermeyin.Seviyorsanız sevilirsiniz...Bunun için zaman ve sabır gerek...Bunuda anladım...Zaman ve sabır.


Neslihan DİNÇ