GEL ATTAYA GİDELİM !

Evvel zaman içinde insanlar bir odaya toplanmış sohbet ediyorlarmış.Sohbet çok güzelmiş.Tadına doyum yokmuş.Herkes bir derdini yada bir anısını anlatıyor, neşe içinde güzel bir vakit geçiriyormuş.
Kapı çalınmış;Daha ”Gel!”demeden içeri acaip kılıklı biri girmiş.Selam bile vermeden sağa-sola bakmaya başlamış.
Hep bir ağızdan sormuşlar;
----Sen kimsin?
Gelen Adam;
---- Ben Azrailim ,demiş.
Oda da buz gibi bir hava esmiş.Neden sonra milletin aklı başına gelmiş.
Tekrar sormuşlar;
---- Neden geldin?
Azrail can alıcı gözlerle odadakilere bakmış.Sonra;
---- Bu gün birinizin canını almaya geldim!
---- Kimin, demişler?
Azrail yine;
---- En yaşlınızın ,diye söylemiş!
Önce herkes kendine sonrada odada en yaşlı olanın yüzüne bakmışlar.Yaşlı adam anlamış, kendi için geldiğini.Hiç ses çıkarmadan kalkmış, kapıyı açtığı gibi kaçmış.Doğru evine gitmiş.Kendince hemen çocuk elbiseleri bulmuş,giymiş.Başına bir çocuk peruğu geçirmiş.Ağzına da bir çocuk emziği bulmuş.Başlamış emmeye.Bir taraftan da;
---Ingaa!Ingaa! Diye çocuk sesleri çıkarıyormuş.Güya kendince “Ben bu Azraili ancak böyle kandırırım!”diyormuş.
Aradan bir zaman geçmiş, kapı yine çalınmış.Daha “Gel!”bile demeden içeriye o acaip kılıklı Adam girmiş.
---- Sen nerdesin, demiş.Bak seni arıyorum ihtiyar.
İhtiyar yine;
---- Ingaa !Ingaa!diye çocuk sesleri çıkarmaya devam etmiş.Sonra da;
---- Ben ihtiyar değilim.Görmüyor musun? Masum bir çocuğum!
Azrail gülmüş.Adamın ruhunu kucağına almış
---- Hadi gel ATTAYA GİDELİM,demiş.
Ruhunu sıkmaya başlamış.O zaman ihtiyar anlamış ki kurtuluş yok.Orada Azrailin kolları arasında canını vermiş.Azrail kucağında ihtiyarın ruhu ile çekip öteki dünyaya gitmiş.
Bu kez “Onlar ermiş muradına !”demiyelim.İhtiyara;”Allah rahmet eylesin!”diyelim.Sonra da masalımıza son verelim.
Yine gökten üç elma düştü!
---- Biri anlatana!
---- Biri yazana!
---- Biri de okuyanlara olsun!
Sizlere de güzel ve sağlıklı günler dilerim;
---- SEVGİLİ ÇOCUKLAR ! Ve de güzel okuyucularım!
Sağlıcakla kalın.Allah’a emanet olun!

Kemal DOĞANAY