Akdenizde sıcaklıkla nem birleştiği zaman insanı çok bunaltır. Bunun için insanlar yaylaya çıkmayı bir hayat tarzı haline getirmişlerdir. Türkiye’de bir dönem kayıtlarda 21 bin yayla olduğu yazılmaktadır. Halkımız için yayla, tebdil-i mekânda ferahlık vardır sözü gereği hem güzel bir tercih hem de ciddi anlamda, başta hayvansal gıda olmak üzere üretim etkinliğidir. 21 bin yaylada 100 binlerce insanın yaz mevsimi boyunca kültürel ve sosyal etkinliği ve etkileşimi muazzam bir ahenk demektir.

İşte böylesi ortamda Toroslarda yaylaya çıkılmıştır. O yıl da Ramazan Temmuz ayına denk gelmiştir. İnsanlar meşakkat içinde hem çalışırlar hem de mübarek Ramazan ayını ihya ve idrak ederler.

İftardan epey sonra çadırlardan mescide doğru akın akın insan seli teravih kılmak için camii yoluna koyulur. Camii hınca hınç dolmuştur. Namaza başlanır. Neden sonra bir Bektaşi ile oğlu at sırtında oradan geçerken. Bektaşi oğluna:

- Dur bakiim oğul bunca insan ne yaparlar böyle içerde böyle, sen atı tut ben bi bakım bakalım der.

Bektaşi içeri girer başlar o da diğerleri gibi acele acele yatmaya kalkmaya yeniden yatmaya ve yeniden kalkmaya derken saftan ayrılarak kan ter içinde nefes nefese oğlunun yanına gelir.

-Var anana selam söyle bu iş imamla inada bindi sabahaca süreceğe benzer der.