Mücadele etmek zor geliyor değil mi ? Hep bir mucize bekler ve sihirli değneğin üzerinize uzatılmasını bekler durursunuz. İstediğiniz şey için savaşmayı göze almazsınız, göze alsanız bile isteğinizi yarı yolda bırakır gidersiniz, çünkü takatiniz kalmaz ve olmazlara yenilirsiniz. Kiminiz kaderciliğe soyunur, kiminiz mantıksal analizlerle olmaz der, kiminiz ise daha bunları bile sorgulamaya erişemezsiniz.

Kader deyip geçmek kadar kolay başka bir şey yok değil mi ? Peki ya kaderiniz çizilirken cetvel mi kullanıldığını sanıyorsunuz ? Dümdüz bir kader, siz yerinizde otursanız bile ekmek ve su elinize gelecek öyle mi ? Ekmeği almaya gitmeden, almak için çalışmadan nasıl doyacaksınız ? Kader bu işte... Çalışmaların ve başarabildiklerinin karşılığını alırken arada yaşayacağın neşe ve hüzün sentezinin bütünü.. Kader elinizde aslında, ne kadar ekmek; işte o kadar köfte..

Ya mantığımı konuşturuyorum diyenlere ne demeli ? "Bu iş olmaz, çünkü .. " ile başlayan her cümle aslında mantığı değil mantıksızlığı anlatır. Her iş olur, yeter ki sen oldurmasını bil ve uğraş.. Asla kolaya kaçma, zoru seç !

Ne demiştik, bir de hayali dahi kuramayan ve ötesine geçmeyi düşünemeyenler var. Ellerine bir uğraş sürükleyemeyip, hala merdivenin başında bekleyenler. Nefes alıp vermek bir yaşam süreci ise, bitki gibi yaşamak bu olsa gerek !

Hayal kur, merdivene adımını at, yükün ne denli ağır olursa olsun her adımda daha fazla inan ! Düştün diye yılma, yeniden çık ve daha sağlam tut aklına devşirdiğin mevsimi; bil ki kış olduğu kadar bahar da vardır ve her kış bir baharın habercisidir. Anlayabilen tüm yüreklere...

Ahmet Yalçın Aşcı