BİR DİLİM HUZUR


Çekip gitmek istersin bazen, sessiz sedasiz...Uzaklaşmak, tüm bağlarını koparmak istersin.Çoğalsa da yaralarının çapı, göğsün daralsa da, gönül kırgınlığını yıkmadan bir başkasının üzerine.

Dudaklarımda hüznün sessiz melodisi, göğsümde ayrılık madalyası. Yüzüme gülüş diye taktığım maskenin altında, yanaklarımda sek sek oynuyor gözyaşlarım.Ruhumun düğmeleri açılıyor, sağa sola savruluyor içimdeki can kırıkları.

Bir sükut sarıyor içimi, karanlığın en kısık nefesinde.Yorgunum anlatmaya, ne bir mısrayla ne de bir satırla ; içinde bulunduğum ruh iklimimi. Kanatsız bir güvercin gibiyim, maviliklere uçamayan. Sözsüz bir şarkı, köksüz bir ağaç gibiyim.

Elimde fotoğrafsız bir çerçeve, kendime sığınıp, beynimdeki düşünceleri susturup,içimin tek şeridinden, kimliksiz bir hayata akmak, bilinmezlerde kaybolmak istiyorum.

Takati kalmadı yorgun yüreğimin

Tekil yaşanırmış incinmişlikler

Kim dokunabilir gözyaşlarıma

Kim bilebilir ki gülüşlerimde ki acının rengini

Bir susuştu canımın yanmasına sebep olan şey. Kim bilir, belki bir gün bir avuç zamanda iyileşir, birleşir, kalbimin kırık parçaları.

BİR DİLİM HUZUR

LÜTFEN !



( hayat ışığı )

ikibinondörthaziranyirmisekiz

02.20

Eskişehir