Biraz gezmek için sudan çıkan iki kurbağa arkadaş,yollarını şaşırırlar ve yaşamlarını sürdürdükleri gölün civarındaki tereyağ imalathanesine girerler.Yadırgadıkları bu yeri şaşkın şaşkın dolaşırken,her ikisi de içi krema dolu olan bir tenekenin içine düşüverirler.
Karakteri pesimist (kötümser) olan kurbağa,makus talihine boyun eğer,tenekeden çıkamıyacağına,nefessiz kalıp boğulacağına hükmeder ve sonunda da boğulur.
Diğer kurbağa da şaşkınlık içindedir ama,iyimser huylu olduğu için,bir kurtuluş yolu olabileceğini aklından çıkarmaz ve bu nedenle de,kendini koyuverip gücünü yitirmez.Yüzerek kurtulabileceği ümidi ile,tenekenin içinde var gücüyle bacaklarını sağa sola sallar durur ve yüzmeye çalışır.
Yüzer de ne olur? Başını tenekenin duvarlarına çarpar,vurur durur.Ama sonunda krema,kurbağanın bacak hareketlerinden vurula vurula tereyağına dönüşür.İyimser kurbağa da,kendini bir yağ parçasının üstünde,tenekenin ağzına kadar yükselmiş olarak bulur.Tabii tekrar güneş ışığına kavuşmaktan,derin derin nefes alabilmekten çok mutludur.
Dersimizi aldık değil mi? İyimser olup,birşeyler yapmak için gayret sarfedip çabalamak,hiçbir şey yapamamaktan daha iyidir.