Gözümde canlanıyor yılların yorgunluğu yaşam ne agır ne kadar meşakkatli insan olmak
adım adım solumak tutmak nefesini her zorlukta of demeden üflemek çıkarmadan sesini


Beden nedir ki ruha giydirilmiş giysi onu taşıyabilmek hakkıyla onurla gururla insanca
sebebler ne olursa olsun hayatın içinde yanlış yada doğrularıyla bir dala tutunmak .


-Kafeslerde öldürüldü canlar, gözyaşları esirdi,belki zindan iyi gelecekti
huzuruna aldığında acılarını,gözleri nereye baksa keder elem ,nefesler kendi senaryosunu yazıyor önüne geleni oynuyor yanlış yada doğru-

" İnsanoğlu;nedir bu telaş nedir bu gürültü ?"

Dön bir bak en huzurlu günlerine belki en küçük bir anı ufacık bir tebessüm sevdiğine kuma çizdiğin kalbi
salıncakta sallandırdığımız küçük ama büyük düşlerimiz


"Hayat koşma artık çok yoruldum yetişemiyorum sana! "



Sıçrayan kirleriniz bulaşıyor elbiselerime,köpürtüyorum çitileyerek en kötülerini
su verin bana dünyayı yıkamak bütün kirlerinden arındırmak istiyorum.



Oysa;sevmek ulviydi masumdu Annemizin sütü gibi helal kılmıştık gönlümüze
sevmeyi çok sevmiştik,yalancı baharları fırtına boranları bilmezdik öldürülmeden önce .


Ve ..


"Sevilmeme hakkımı kullanmak istiyorum !"




...