Uyan. Günaydın. Yüzünü yıka. Kahvaltı yap, canın istemiyorsa yapma. Dışarı çık, okula veya işe gitmek için durakta bekle veya arabana bin. Gözün bir kaç asık yüzlü, mutsuz insana takılsın. Kendilerine sımsıkı sarılmışlar, yalnız ve sessizler. Bunun sadece uykusuz kalmakla ilgili olduğunu düşünme. Hayallerini kovalarken, hayallerinin izini çoktan yitirmiş insanlar bunlar. Karamsarlığa sürüklemek istemem. Sadece kendine bir şey vaat etmeden önce sana sunulanı gör. Çoğumuz gibi sende bütün gününü sınıfta, ofiste, dairede, dört duvar arasında geçireceksin. Tahammülsüz patronuna, işini savsaklayan çalışanına, memnuniyetsiz müşterilere, asık yüzlü öğretmenine; anlayışsız, arsız, patavatsız, huysuz, geçimsiz olan herkese katlanıp iç bunaltan kağıtlara, dosyalara, angarya işlere ayır zamanının çoğunu. Zaman geçmek bilmesin. Bu gün biter mi? Sanmıyorum.

Paydos, mesai bitti, zil çaldı, süper! Tebrikler, gün bitmeden yorgun argın geçireceğin üç beş saat kazandın. Henüz bitmedi. Eve ulaşmadan önce geçmen gereken birkaç test daha var. Alış-veriş yap. Sana söylenenleri unutma. Hay aksi, faturalar! Kadın beni çiğ çiğ yer. Babam ne demişti, eve geç kalma. Ya ev? Son sığınak. Bazen olmak istediğin ilk yer bazen de olmak isteyebileceğin son yer. Senden çok önemli bir şey aldılar. Bugünü! Yoğun bir günün üstüne dinlenmek isteyeceğin ilk yer evin olacak tabi ki. Yemek ye. Dişlerini fırçala. Çamaşırı, bulaşığı yıka. Kim uğraşacak şimdi! Biraz televizyon izle. Ülkeyi soyup soğana çeviriyorlar. Düşünme boş ver. Arkana yaslan. Kapat gözlerini. Yemek ağır geldi. Uyku vakti. Ben yatıyorum. Yarın bir sürü iş var. Erken kalkacağım...

Yatmadan önceki esrarengiz dakikalar. Tüm gün boyunca huzur bulduğun belki de en güzel anlar. Bir de kekremsi düşler; o evi, arabayı alabilecek miyim, sınavı kazanabilecek miyim? Belki bir gün zengin olurum. Evlenebilecek miyiz? Onu çok seviyorum. Horladım mı? Mutlu son!

Koca bir gün, kısa bir ömür; pek fark yok. O zaman hayattan sadece bugünden beklediğin kadar büyük şeyler bekle!