Adınız gibi emin olduğunuz bir şey düşünün.Ya adınız ya.En iyi siz bilmezmisiniz.Birine gönül verdiniz diyelim.Seviyorsunuz.VE ölümüne seviyorsunuz.YA biliyorsunuz ya bunu.Seven yürek sizin değilmi.En iyi kim bilir sevip sevmediğinizi.
Siz değil mi.O yüreğe taşıyan beden ve o bedene hükmeden beyin bilmezmi en iyi sevginizi.

İşte böyle bir durum.

Sevdim bende birini.Adı bende saklı.Merak ederseniz gül diyelim adına.Sevdim bir gülü.Çok sevdim.Önceleri bir yabancı gibi sevdim belki.TAnıdıkça yüreğine indikçe can gibi sevdim.Onca uzak mesafelere rağmen içimde gördüm hep.Aldırmadan sevdim mesafelere,yenilip güldürmeden sevdim hasreti kendimize.

Ama,sevdiğim yetmiyor anladım.Kelimelerimin ona dökülen her anında Seni seviyorumu usulca bıraktım kulaklarından yüreğine.Hissettirdim.Bir an olsun vazgeçmedim sevmekten.

Adına şiirler yazdım.Hüzün dolu mısraları dökerken bile satırlarıma gülü sevdiğimi fısıldıyordum hüzünlerin arasına.Geceleri konu ettim şiirlerime yıldız yaptım gülün gözlerini eksik etmedim şiirlerimden.Gündüzleri konu ettim güneş yaptım bulut yaptım sıkıştırdım gülü bir kenarına.Kuş ettim kelebek ettim bir çiçek ettim.Ama hep onun varlığıyla şiirlerimi besteledim.

Ve gül
Ve gülüm...

Benim sevgimi bildiği halde,benim sitede tertemiz olduğumu kabullenemedi.BEnim gülüm şairinin şiirleri çok sevdiği beğendiği halde bu sitedeki masumiyetime inanmadı.
Kalemim kırıldı ey kardeşlerim.yüreğimdeki dizelerin döküldüğü sayfalar gazele döndü.İçimdeki şair hastalandı.hislerim şimdi hasta başında refaketçiler.
Hasta şair iyileşirse birgün kalemini yapıştıra bilirse kırıldığı yerden yazacak.
sizleri çok seviyorum kardeşlerim......

Belmando.....