Ölümden korkmak insanın sadece ölümü tatması demek değildir. Ölümden korkmak günahlarının cezasını çekmek demektir. Halbuki insanlar ne kadar günah işlemiş olsalar dahi kendilerini suçsuz bilirler ve kendilerini cennete layık görürler. Sadece bilinen tek gerçek siz isteseniz de istemeseniz de ölümün bir gün sizi de bulacağı gerçeğidir.
Benim kim olduğumu ben dahi bilmiyorum. Her gece içtiğim kadehler, dinlediğim bom boş sesler, bile bile akıttığım kanlarım geleceğimden habercidir belkide. Her gece yıldızlara haykırırcasına bakan ben bu gece yine göz yaşlarına boğuluyorum. Her çaresizliğimde kendimden kaçıp saklanan ben bu sefer bir umut bekliyorum. Her yarayı sarıp donduran ben şimdi sadece akan kanlarda sessizlik arıyorum. Bitkin bedenim sokaklarda akıl almaz şekilde dolanırken nereye gittiğimi bile bilmiyorum. Şimdilik susmakla yetiniyorum. Konuştuğum her hecede kendimden korkuyorum. Karanlığın ayazında titreyen tenimi okşarken boş boş kalan bu yerde ürperiyorum. Sizden ne bir yardım bekledim ne de bir tebessüm. Ben yolun sonunu görmeye gidiyorum. Ardımda kalan bir avuç dolusu insanı görmezden gelip karanlığın sonundaki ışığa gidiyorum. Belki gidişimle yüzü güler geçmişimin. Belki geçmişim habercisi olur gidişimin...