Anadolu’da bir tabir vardır ya. Çay konurken bardağa, ’bir dudak payı yer kalsın’ denir. Şeker atınca taşmasın, bardağı kaldırınca dökülmesin diye.
Hayat da böyle değil mi? Eğer hayatta da ilişki ve iletişiminizde bir dudak payı yer bırakmazsanız, ya sizi kirletirler ya da siz hayatınızda bir kirle yaşamaya mahkum olursunuz.
Hayatı sadece menfaat, çıkar, beklentiler üzerine inşa edenler, insanın hissiyatı ve insanlığın hassasiyetlerini kaşıyarak hayatlarını idame ettirirler. Zaten bu durum bir yaşam tarzıdır onlar için. Şeker atınca taşmasın, bardağı kaldırınca dökülmesin diye dudak payı konmadıysa; o zaman da üzerine kendi koymak yerine asalaklaşan ve kendinden bişeyler vermek yerine namı hesabına keneleşenler o son kerteyi iyi takip ederler.
Dünden bu güne, bugünden yarına kalıcı, sağlam ve asil bir yaşam tarzını düstur edinenler görülmüştür ki bu istikrarlı gidişi dudak payına borçludur.
Hayatın bütün safahatında ayakların baş, başların ayak olma mücadelesi de nedendir bilinmez o dudak payının korunamaması ile alakalı bir durumdur.
05.06.2014
Hilmi KISA