Hayat insana her zaman gülmez, bazen acı, bazen tatlı yaşanır, yarının acımasızlığı, sana neler getirir, senden neler götürür bilinmez.? kısaca hayat tuzaklarla dolu uzun, engebelli bir tünelle benzer..Hayat ve yaşamak bazen anlamsız, bomboş yıkık harabe bir bina gibidir, yok olan umutlar, kırılmış kalpler, onarılması zor pişmanlıklar..İnsan olmak ve insanca yaşamak çok zordur, insanların onurun dan taviz vermeden, kendi kişilğinden ödünsüz yaşayabilmesi için mücadele etmesi gerekir. Herşeye rağmen hayatta tutunmak ve bazen tökezlesende düşmemek için birşeylerin uçundan tutunup inatla, ihanet ve hainliğe rağmen ayakta dimdik durmak ve direnmek gerekir ama nereye kadar.? yaşamak sadece nefes almak değil, insanca ve onurluca yaşamak, hayata anlam ve mana katar. Acımasız insanların ve acı dolu hayattın tüm imkansızlıklarına karşın yaşamını idame etmen gerekir, çünki bundan kaçış yoktur.! Hangimiz bazı yaptığımız yanlışlardan dolayı pişmanlık duymadık ki.? Bu yanlışlarımız ve pişmanlıklarımız, hayatımızın her evresinde karşımıza çıkıp, yüzümüze bir tokat gibi düşeceketir, bazı şeylerden dönüş çok zordur, istesende dönüş yapamazsın, kendi beyninle mücadele eder ve hep yenik düşen sen olursun..Hayatın her safasında sana uzanacak bir dost eli ve iki tatlı söz beklersin, sanki onlar senin yıkılmış olan dünyana umut ışığı, çaresizliğine ve kararmış olan dünyana bir güneş olu verir, bir anda hayata bakış açın değişir ve kendi kendini teselli etmeye çalışırsın, acımsız ve zalimlerin, kaderle iş birliği yapıp yoluna kurmuş olduğu tuzaklara basmadan, avını bekleyen, avcıya yakalnmadan, herşeyi görmemezlikten gelip yaşam mücadelesine devam edersin.. Yapılan haksızlıklara karşı insan olarak direnirsin ve tükendiğin son noktada, haksızlıkları kaldıramayıp isyan edersin, sanki tüm yanlışların sebebi senmişsin gibi utanç duyarsın, yaşanan bunca şeylerden sen sorumluymuşsun gibi kendini düşüncelerine mahkum edersin, bu mahkumiyetin içinde, tüm acılarına zincir vurup, hiç birşey olmamış gibi yoluna devam edersinsin, hiç kimsenin içindeki fırtına ve ve kasırgadan haberi olmadan, yaşamaya çalışırsın, ruhun, mutsuzluklar gemisinde seyahat ederken, sen mutluluk oyununa devam edersin, taki oynadığın oyunun son perdesi kapanana kadar..


Yazan: ASMEROZ-62
GÜLŞEN POLAT