EMEKLİLER
Varoşlarda yaşayan Ankaralı dört emekliden biri anlatıyor:

-Kahvede çay yüz, su elli kuruş. Oyun oynasan kısa süren her partiden sonra kahveci dayıyor çayları. Buna yetişemeyince çareyi Bim de bulduk. Bimde su 25 kuruş. Bir çay parasına dört şişe su alıp parka geliyoruz. Hüseyin ağabey, cebinden bir deste iskambil kâğıdı çıkarıyor başlıyoruz oyuna.

-Kâğıtları rüzgâr uçurmuyor mu?
-Üstüne taş koyuyoruz.
-Bence üçtaş, dokuztaş oynasanız daha risksiz olur. Hem rüzgâr uçuramaz, hem de oyun taşlarınız eskimez…
-Olur mu dayı? sen de bizi hepten çocuk ettin. O köydeydi. Çocukluğumuzda yani.
-Siz parklarda eğlene durun elin emeklileri, sahillerimizde ikinci, belki de üçüncü baharlarını yaşıyorlar.
-Ömrümüz vefa eder, Avrupa Birliği’ne girersek biz de onların sahillerinde eğleniriz inşallah. Şunun şurasında ne kaldı ki?
-İNŞALLAH!