Kimliksiz bir bebek ne fısıldasan kulağıma adım o kalacaktı..
Aşkın bu soyut halini ben ilk senle tanıdım..
Dokunduğum ten altında kan akışını hissetmemiştim daha önce ki;
Delice çağlayan bir ırmaktı sanki teninin altında dolaşan, parmaklarımı hissizleştirendi yüreğinden pompalanıp canıma salınan..
Yaşam akıyordu nefsimin doruklarına ama ben ilk kez soluksuz soluyordum ya da boğuluyordum bu zevk umanında..
Berraklığın temizlerken ruhumu, binlerce günahı silkerken omuzlarımdan bir
bebek hafifliğiydi bu kollarındaki uyuyuşum..
Yıkanırken tenim terinle anlamsız yüzlerce
aşk sahnesi durdu gözlerimde anlamsız yüzlerce
gece..
Sevdiğimle sevişme kutsallığıyla kutsanıyordum ilk kez bu
gece Daha önce akılları baştan alan bedenlerin koku cümbüşünden arınıp ben ilk kez bir tenin toprak kokusuyla geçiyordum kendimden..
Topraktan geldiğim,
yağmurun toprakla iç içe geçtiği bir
gece doğduğumu anlatan
annem durdu bunca düşüncelerin orta yerinde şimdi kemiklerine işleyen
annemde kokuyordur böyle toprak gibi..
Yaşamın ve
ölümün ortak sınırında durdu ruhum.
(Ve ben sanki bu sınırın orta yerinde binlerce asırdır vardım..)
Bir adım öte gitsem yaban kılınacaktım..
Ben daha önce hiç kimsenin soluğuyla böyle titrerken kavrulmamıştım..
Isındıkça yanıp, ürperdiğim hiçbir havanın beni böyle sarhoş edip, tufan_i
aşkın alemine savuran bir yeline şahit olmamıştım..
(Hangi baharın rüzgarısın? İrem kokulu.! diye soramamıştım)
Alıp sürükledin beni, koy verme şimdi ıssız girdaplara ..
Bıraksan elimi düşüncelerim düşecek bu
ölüm çukuruna.. korkularım büyüyecek gidersen bir ben küçüleceğim
dünyada..
Yamacına sığındım arındım, paklandım..Şahadet etti yüreğim gerçeğin varlığına..
Tövbemdi bu çığlığım, hıçkırıklarım. Anla beni ne olur.. anlamalısın .!!!
Sen olmasan tüm korkulara teslim olacak yüreğim.. azabın orta yerinden sürecek bu devinim..
Sen olmasan bölüneceğim.. düş kırıntılarıyla senin varlığını bilip sensiz kalarak yıkılacak dayanaklarım… anla beni anlamalısın da.!!!!
AzzE