1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
594
Okunma
Cuma namazının gerekliliklerinden biridir: Hatip minbere çıkınca cemaate selam vermez. Fakat ben ne hatip, ne alim, ne de mütefekkirim. Ben öğrenciyim. Bu yüzden "önce selam sonra kelam" düsturunca "Selamün Aleyküm" aziz dostum.
Yola sadık kalabilmek için "Önce yoldaş sonra yol" denmiş. Peki her dava eri aynı sadakat ya da aynı samimiyet sıkıntısını çekiyorsa hangi yoldaş bizim "sigorta" mız olabilir? "Kelime en güçlü silahtır./ Tutar şehri ve insanı." diyor Sezai Karakoç. Kelime, refikamız. Kelime, zaman aşımına uğramayacak bir kitap. Dava erlerini hiç yalnız bırakmayacak bir yâr kelime.
Kelime hakkında birçok şey söylenebilir. Söylenmiş de. Bizim son sözümüz dostluk hakkında olsun.
"Dostluk, birbirine bakmak değil birlikte aynı yöne bakmaktır." Biz Müslümanlar günde beş kere yüzümüzü aynı Kâbe’ye döneriz."