Eğitimci, Şair ve Yazar:
40 yaş üzeri kişilerin sanal veya gerçek âlemde yazdıkları metinlerin toplamının Elif Şafak’ın yazdığı metinlerin yüz katı eden kişilerin kendilerini tanımlamak için kullandıkları kelimelerdir –veya sözcüklerdir. Bir kısmı gözlüklüdür ve öğretmendir. Çeşitli kurum ve kuruluşlarda çalışanları da vardır.
‘’Ne işle meşgulsün?’’, ‘’Eğitimciyim!- öğretmen.’’ Genelde çok hoş bir Türkçe ile konuşurlar ama yazmakta o kadar titiz değildirler. İmla hatalarını önemsedikleri havasını verirler ama yazıkları metinlerin yazım ve imla hatasından geçilmez.

Bazısı toplumdan kopuk yaşar bazısı gayet sosyaldir. Her iki tip ‘’Eğitimci, Yazar, Şair’’ de Sosyal paylaşım sitelerinde kendilerini bu adla tanıtırlar.
Bulutlu havalar da şiir, açık havada deneme, ayazlı kış gecelerinde makale yazabilirler. Bu tiplemeye tam olarak benzemiyor olsam da yakın bir tarihte ‘’Eğitimci, Yazar ve Şair’’ olma ihtimalim çok yüksek. Ve bu beni düşündürüyor… Bu tanıma tam olarak uymama nedenim belki de memur filan olmamamdır… Belki ben de ‘’Eğitimciyim’’.
Geleneksel halk inanışına göre bu türün örnekleri toplumsal alanda kendilerini olduğundan farklı gösterme çabası içindedir. (Öğretmenler dâhil değildir bu gruba. Yaşı geçmiş olanlar değil, genç olan kesim.)
Artık fazla canım sıkılıyor, bir şeyler üstüne makale yazıp halka örnek filan örnek olmak istemiyorum. İleride 5000 şiir yazıp 50 tanesini fiyakalı bir kapakla yayımlamak da istemiyorum. Hayır, edebiyatçı olmak istemiyorum. Şair de…
Küçük bir Anadolu kasabasında veya Yozgat İli Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği’nin Olağan 5.Kongresinde (evet, kongresinde) çıkardığım ikinci şiir kitabımın tanıtımını yapmak istemiyorum. Fazlasıyla canım sıkılıyor artık.

İçimden geldi bir şiir yazayım:

Güzel Kebanım benim,
Dağlarında kurşun, demir, altın,
Fırat’ın dirildiği yer,
Ah güzel Kebanım benim,
Dutunun tadı mükemmel,
Armudun iyisi senin toprağında yetişir,
Güzel Kebanım benim!
Elektrik barajınla aydınlatırsın tüm Türkiye’yi,
Güzel Kebanım benim.

‘’Eğitimci, Yazar ve Şair’’ ccelayir!..