Aramıyorum kimseyi şu fani denilen koca boşlukta. Gereksiz görüyorum. Ne varmış yalnız kalınsa akşamın karanlığında? Hangi gönül aydınlıkta ağlamış? Bence insafsız olan yağmurlar.. Anıları depreştiren ... Tek sığınağım.. Duygular temizdir, anılar kadar işte..
Masumluk keşke çocuk olarak kalmaya devam etseydi.. Aşk yorganına göre uzatsaydı ayağını.. Bu trafik yaşanmazdı bu yürekte.. Düşünülmezdi düşten giden yarınlar.. "Sensin" diye söylenmezdi heybetli şarkılar, dillere destan olmayı verirdi ne olacak? Bence aşka yazılan şarkılar insanlar yazılan ölüm fermanı gibi.. Neden mi dinledikçe mübarek insan ölüyormuş gibi oluyor, anımsıyor falan. Yani böyle olunca iş, insanlar rahatlamak için yogalara gidiyor:).. Çözüm bulamazsınız gönül yarasına tabi, anlarım. Nedir ki aşk atlatılır diyenler var ?:) kimseyi bilemeyiz.. Ne yaraları görüyor insan ne de yarınları biliyor insan.. görmek istemiyorum şu anda yarını bugün yetiyor bana yetmeyenlere diyecek sözüm yok ki.. Yazmadım kaderini .. ama kadere de inandım. Çünkü, sebebi vardı herşeyin.. gidenin de kalanında.. ölenin de.. İnanmak, inanmak,inanmak ve sonrasında o güzel günleri hayal etmek.. bu yüzden yalnızlığı hor görmeyin sakın. O , sadıktır. Kendine yetebilen insan her daim içindeki bitmemiş o güzel günleri bekleyen çocukladır. :)

Hepinize İyi geceler ..

Not: Karanlık akşamda ağlarsanız, rahat uyursunuz. Ama siz yinede içinizdeki çocukla konuşun:) ve ağlamayın..

23:56 / Gözle görülen" Aşk Yangınları"