yüreğimizin şafağından vurdular bizi


...



herkes olduğuyla suçtu
olmadıklarıyla
ağır pişmanlığın lal çığlığı

birbiriyle istikamet şaşkını düşlerin
karma hayalleriyle büyürüz
susmaktan yorulduğumuz vahim yalnızlıkta
yitirdiğimiz kelimelerle ölüyoruz

herkes kırgınlığıyla
keşkeler doğurur göz ucu rahminden
ayrı telaşlar
farklı kıvranışlar düşürür ömrün kimliğine
adı sanı belirsiz çocukluklar kanar düşlerden
artık geriye dönmenin imkansızlığıyla acır orta yerimiz

her aşk ilk müjdedir
çarmığa gerileceği vakte kadar
inancın kutsal sevgilisidir
dayanağı çürümüş dirençler
tavan arasına kapatılana dek
sonuna kadar diyenin
en dürüst yalanlarıdır



...



beklemeye meğilli kaybedişi bizler..