0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
809
Okunma
Sonsuzluğa uzanan dalların arasında ebedi kaybolan yaprak gibiydin sen.Yokluğu sanki hiç farkedilmeyen ama yokluğu hep bir yerlerde farkedilen oldun sen.Hep farkedilen oldun sen.O büyük güneşin altında,o sıcak güneşin altında Ibrahimvari bir bir duruşla hiç solmayan bir güldün sen.Cümle kahkahaların ötesinde tebessümüyle hep farkedilen sen.Farkedilmeyi hiç sevmesende kendini hep farkettirendin sen.Sen cennet bahçelerinden derlenmiş en güzel GÜL demetiydin.Kollamaya,dokunmaya kıyılamayan ,solmasınlar diye saksılara konulan ama bir zaman sonra gözler önünde bir adım daha kuruyan gül demetiydin.Şimdi sen yoksun.Şimdi sen varolduğun halde yoksun.
Sensiz tüm varoluşlar yokluktur bana.
Sensiz tüm varoluşlar yokluktur bana.
