Hatırlıyorum bir gün bir patlama haberinde ve yapılan bir röportajda bir maden işçisine mikrofon verilmişti sorulan soruların ardından.

’’ Bizler bile bile bu işe giriyoruz ekmek davası.Biz ölümü göze alpta bu işe giriyoruz başka iş imkanlarımız yok olanaklarımız yok. İş başvurusunda işe kabul edildiğimizde beden ölçülerimiz alınır öncelikle...’’ demişti bende galiba hani işleri pis is diye kıyafetleri için sanmıştım ama meğer öyle değilmiş,

Onların beden ölçüsünün alınma nedeni yaşarken tabutlarınınmış.Kendi tabutlarının hazır olduğunu gören yaşayan ölü aday adayıydı o ve kendisi gibi çalışan işçiler.

O gün bugündür ki kömür bana ölümü anımsattı. Sobalı evlerde oturduğumuzda kömür yakmak bana göre ağır geliyordu zaten daha sonrasında odun yaktık artık o ne derece doğru çözemedim ama ; bir insanın ölümünden iyidir diye düşünmedim değil açıkçası.


Filiz AKTAŞ