Aslında Annelerin hakkı ödenmez. Aslında Babalarımızın da hakları ödenmez. Kaldı ki bir güne sığdırılmaz. Nedense bana hep saçma geliyor bu gibi günler ama belki de Güzellikler küçük ayrıntılarda saklıdır, kim bilir ? belki de yılda bir kez olsun anımsanmaktır bu günler tabii ne derece doğru orası tartışılır.

Benim Annem yok sizlere ömür...Fakat ben bir anneyim. Anne ne demek olduğunu ilk çocuğumu kucağıma aldığım zaman daha iyi anlamıştım. Gecelerim gündüzdü. Uykularım bölük pörçüktü.Hele birde hasta olursa çocuklar bazen günlerce bir asker gibi nöbetlerimdi...uykusuz geçen zamanlar...

Anne olmak endişelerimdi,korkularımda,dualarımdı çocuklarım için. Geleceğe dair planlarımdı yine de NASİP dediğim. Umutlarımdı hayallerimdi gurur duyduklarımdı...Her an Allah kelamını dilimden düşüremediklerimdi. Yakarışlarımdı kazasız belasız sorunsuz büyümelerini dileyişlerimdi

Kare kare fotoğraflara hapsedişlerimdi albümler doluş anılarımdı kalem kalem yazdığım cümlelerimdi anne olmak. Gözlemlediklerimdi. Büyüdüklerini görmek pahasına planladıklarımdan vaz geçişlerimdi .Sırf ilk dişini görmek sanki; istiridyelin içinde inci bulmuşçasına sevinebilmekti, Ve hatta mis kokularını içime nefes gibi çekmekti, ta ciğerlerime kadar

İlk emeklediklerini duvara tutunarak yürüyüşlerini görüp mutlu olabilmekti
İlk öğrendikleriler kelime ’’Anne’ ’çocuklarımın ağzından duyabilmekti..
Aslında onlara güzel bir örnek ve onlara iyi bir öğretmen ilk Öğretmen olabilmekti ,geleceğe sağlam adımlarla yürümek adına Annelik...!

( Tüm Annelerimizin, üzerine alınan her annenin anne adaylarının Anneler günü kutluyorum....Sevgilerimle )

Filiz AKTAŞ