Merhaba sevdiğim;
Dün hayal ettiğim dünyayı gördüm. Sevdiğim bir eş, Dünyalar tatlısı biri kız biri erkek iki çocuk. Kocaman odaları olan tripleks bir ev, küçük bir bahçe.
Hep bunları hayal etmiştim biliyorsun değil mi sevdiğim? Ben sana bunları anlatıyordum sende mest olmuş gibi dinliyordun. Bahçemizde bunlardan da olsun, odamızın birinde kocaman bir kütüphane ve iki tane de kocaman koltuk. Birini sen işgal edecektin, birini ben. Odaları şöyle döşeyelim böyle döşeyelim gibi sohbetler… sürüp giderdi değil mi sevdiğim?
Neyse sevdiğim, geçelim bunları. Düşünmek için çok geç. En iyisi ben sana, daha önce yazdığım ama sonunu bir türlü getiremediğim bir şeyler yazayım. Sonunu sen tamamla olur mu?
“ Benden geriye bir mezar taşı kalacak. (Onu da yaptırırlarsa eğer.) sıradan bir taş olup diğerlerinin arasında unutulup gidecek. Adı, soyadı, doğum ve ölüm tarihi ve ruhuna Fatiha. Eğer yolun düşer de, gelirsem aklına, zamanında varsa bir kez uğra mezarıma. Kısacık maceramızda sana söyleyemediğim kelimelerim olacak mezar taşımda. Sen konuşmasa da olur. Dinle sadece. Seni nasıl uzun uzun ve sensiz sevdiğimi, sensiz geçen her günümü dinle…