Simitçi Maviş……

Nasıl ağlamak o nasıl..boynunu bükmüş ..kimsenin görmediği gözyaşlarını akıtıyor kirli yanaklarından aşağıya ..gözyaşları birbirini takip ediyor sanki yarışırcasına…saf temiz çocuk gözyaşları yol yol açmış kirli yanaklarını..birbirinin peşi sıra akmakta…kaldırımda usul usul ağlayan bir çocuk..kimseler görmüyor.kimseler duymuyor..onunda umurunda değil zaten..o ağladıkça ben duruyorum ..o ağlıyor ben susuyorum..başım ona dönük …yüzünü kaldırıp bana baktı bir ara..maviş gözlerini gördüm akmaya hazır gözyaşlarına hapsolmuş…kitlendim kaldım..neyin var noldu diyemiyorum..o mavi ben yeşil başladık ağlamaya…nedense bir süre sonra ben kendime geldim..üstüme başıma hiç önem vermeden kaldırıma yanına oturdum…artık bana bakmıyor..başını kirli çatlak dolu ellerine eğmiş durumda .. içli içli söylenmeye başladı pırıl pırıl gözyaşlarını akıtarak..napıcam ben abla ha..napçam şimdi ben …ne dicem bubama anama bacularıma…..ahhh yavrum diyorum ahhhh canım benim..anlatsana noldu ..elimi omzuna koydum yavaşça ..üstünde delikleri olan oldukça yıpranmış mavimsi bir gömlek belliki ona alınmamış bu gömlek …yepyeni pırıl pırıl giymemiş bunu çarşıdan alınmış kokusu üzerindeyken..düğmeleri eksik..altında büyük bir siyah erkek kemeriyle belinden sıkılmışta sıkılmış oldukça büyük kurşuni bir pantolon..yivleri atmış..paçaları püskül püskül olmuş..küçük ayaklarındaki gri lastik ayakkabılardan dışarı taşan bir şey işte..üstünde daha önce giyen tarafından bırakılmış onlarca leke..sırıtıyor onlarda …bunu da başkası verdi giyildiydi bu çok …sonrada verildi işte diye…elimi iyice doladım çelimsiz omuzlarına çektim kendime ..gel bakiym sen şöyle bana doğru anlat yavrum şimdi..sıkıntın ne ?bana baktı acı acı güldü..abla ya görmüyomusun baksana etrafına dedi..şaşkın bir şekilde etrafıma bakındım huzursuz huzursuz ..nedir diye?sağ tarafımızda yerde kocaman bir sini ters dönmüş duruyor..etrafında yerlerde kaldırımda yolda ayaklarımızın dibinde 10 15 civarında gevrek mahsun mahsun duruyorlar…offff dedim offf…canımsın yavrum…noldu annem düştü mü bunlar..Hay Allahım ..öf dedim…abla dedi mavi bana ablacım..satçaktım bunları bennnn …para lazım abaa…başladı daha çok ağlamaya…susss kuzum suss dediğimi biliyorum..kalk bakiym şimdi ayağa omuzlarından tutup diktim karşıma…gözyaşlı kirli yanaklarını bir güzel ellerimle avuçladım..sen kocaman adamsın ya…ağlanır mı bak erkek adamsın senn.. beni de ağlattın kerata şey seni…bulcaz bi çözüm ..düş bakiym önüme dedim ..sinisini aldım elime ..düşen gevrekleri de koyduk kenara kuşlara…bak şimdi mavişim benim dedim..ismim Ömer abla dedi…yüzü bir açıldı..gülümsedi ışıl ışıl ..tamam Ömerim ..gel bakayım tut şu elimi şimdi bakçaz çaresine canım dedim…üstümde hiç param yoktu..öylesine çıktığım bir yürüyüştü..100 metre kadar elele yürüdük ..butik sahibi arkadaşım içeri girince tuhaf tuhaf bi bana bi mavişe baktı..bak dedim bu Ömer.bu da Aysel abla..şimdi hemen elini yüzünü yıka şurda tuvalette buradayız biz dedim..uçtu gitti içeri pır pır..Ayselim bana para ver lütfen dedim kısacada anlattım durumu..duyarlı arkadaşım benim..parayı hemen elime verdi..Ömer dışarı çıktı..fazla belli etmeden eline verdim parayı..bak yavrum dedim.sen dürüst akıllı bir çocuksun..şimdi bunu al ailene götür..ve daha dikkatli ol bundan sonra..olur mu dedim ..elimi aldı öptü alnına götürdü..yeter dedim içimden ağlamayı kes…metin ol bunu da bu mavişe göster…Ayselim ona bisküvi çikolata verdi..sinisi elinde bir küçük oğlan çocuğu nasıl mutlu olursa o kadar …yani olabildiği kadar mutlu bir şekilde eksik dişli ağzı açık uçtu gitti…biz arkasından baktık…konuşamadık …gözlerimiz dolu dolu….birbirimize bile bakmaya utanarak…Öf dedik öf………………………..