Değerli dostlarım sizleri uzun bir aradan sonra tekrar saygıyla selamlıyorum. Bu gün rahmetli babamın anlattığı bir hikayeyi sizlerle paylaşacağım. Zamanın birinde bir derviş varmış. Derviş bir gün küçük talebesini çeşmeye su doldurmaya yollamış. Küçük talebe almış iki tane su testisini, varmış çeşmenin başına, eski çeşmeleri bilirsiniz önünde hayvanların su içmesi için yalak vardı. Küçük talebe birinci testiyi doldurmuş koymuş yalağın kenarına, ikinci testiyi dolduruyormuş. Bir yiğit gelmiş heybetli atının üstünde. Çekil velet demiş , vurmuş tekmeyi yalağın kenarındaki testiye. Testi düşmüş param parça olmuş. Çocuk biraz korkmuş biraz hüzünlü, elindeki yarım doldura bildiği testiyle dönmüş dervişin yanına. Derviş sormuş evladım ne oldu testinin diğeri. Anlatmış ağlamaklı çocuk; bir yiğit geldi tekmeyi attı kırdı testiyi. Derviş sormuş peki sen ne yaptın. Çocuk hiçbir şey yapmadım, sustum aldım yarım testiyi geldim. Eyvah demiş derviş, keşke ardı sıra taş atsaydın, bağırsaydın, küfretseydin, koş yetişelim taş atalım demiş. Koşmuşlar çeşmenin başına, bakmışlar az ileride o yiğit yerde yatıyor. Attan düşmüş hayatını kaybetmiş. Derviş; yazık olmuş bir testi için yiğide, keşke taş atsaydın, hakaret etseydin de susmasaydın. Susmak en büyük bedduadır ve tez zamanda tutar.
Evet dostlar susmak en büyük beddua imiş. Kul sustuğunda hesabı Mevla devr alıyor ki sonu helakla bitiyor. Bu hikayeyi duyduğumdan beri kendim için değil ama karşımdakine beddua etmiş olmamak için olsa bir iki cevap vermeye çalışıyorum, ancak ne varki mizacım gereği kavgayı hiç sevmem, susuyor boş veriyorum, daha sonra o kişinin düştüğü durum beni de üzüyor.
Bu hikayeden kimileri yanlış ders çıkarıyor. Bir haksızlığa uğrarsanız susun, Mevla onun layıkınını verir, demiyorum aman sizde böyle algılamayın ne olur. Değersiz dünya malı için kimseye ahınız değmesin . kendiniz için olmasa da o nasipsiz için bir iki cevap verin ki telef olmasın. Birde bir mücadeleye girdiniz ve karşınızda ki susuyorsa neme lazım gönlünü almaya bakın 