Sair Bir Susarsa
Uc Siir Okunur
Birisi olursa
Kendinden gecer .

birisi öldüğünde anlamaya çalışırız, ama birisi olduğunda şaşırırız. anlamaya vaktimiz olmaz çoğu zaman. aslında ‘’her insan sussa sen susma’’, derken de onu hatırlatıyorsun bana. susmuyordu onlar gibi, ama farklı şeylerden bahsederdi o. sonra o, ‘yabancı’ oldu diğerleri insan…peki seni ne kadar anlıyorum şuan, açıkçası bunun seni ilgilendirmediğini tahmin ediyorum demeyeceğim, hissediyorum. çünkü anlaşılmak için konuşursan, yabancı olmazsın. mersaült hiç…

senin şiiri kendine, daha doğrusu insanı niye mesele edindiğini- yanıldığımı da söyleyebilirsin- çok iyi anlıyorum.
pek sevilmezler mersaültler, senin pek sevilmediğin gibi. biri sevilmiyorsa, hakikati söylediği içindir bu. Hakikati duymak istemeyiz çünkü. önce çıplaktık, sonra örtündük.


fazla uzatmak istemiyorum. sadece görüyorum seni yazdıklarında. o kadar.