Dostları olmalı insanın aynen gemilerin limanları gibi,
Zamam zaman uğradığın, yükünü boşalttığın...
Dalgalar dininceye dek, koynunda beklediğin...
Sonra;
Açık denizlere o uğurlamalı seni, geri döneceğin günü beklemek umuduyla...
Bazen rüzgara o açmalı yelkenini, yanağına konan bir busenin coşkusuyla...
Halatları çözmeli, seni çok ama çok özlemeli...
Dostları olmalı insanın ermiş, bilge, hayatı ezbere okuyabilen; düşünmediklerini düşündürebilen...
Seni bir cambaz ipinde güvende tutabilen
gerektiğinde senin için ateşi tutabilen
yoluna ışık tutan
Şekillendirmeyi öğretmeli sana,
hayatın çömleğini...
Sana vermeli, soğuk bir kış günü üzerindeki tek gömleğini.

Bu yazıyı ben kaydettim ama eser benim değildir. Hatay Reyhanlı’daki bir okulun dağıtmış olduğu bir broşürden alınmıştır.
saygılarımla.