Seni seviyorum çünkü her sabah kalktığımda yaşamak için tek nedenim sen varsın. Seni sevmek için binlerce nedenim var. Seni seviyorum çünkü bu siyah beyaz dünyada tek renk sensin. Seni seviyorum çünkü bu soğuk günde içimi ısıtan bir esinti gibisin. Seni seviyorum çünkü seni sevmekten başka bir şey gelmiyor içimden. Seni seviyorum çünkü ne zaman bir aşk şiiri duysam, mısralardan sen akıyorsun. Ne zaman eski bir şarkı gelse kulağıma, o süzülen notalar seni getiriyor bana. Seni seviyorum çünkü sen hep benimlesin, gözümü kapatmam yeterli seni görmem için. Seni seviyorum çünkü gözlerinin içinde binlerce yıldız, gecenin karanlığını delip geçiyor.
Seni seviyorum çünkü benliğim sana ait. Sen bunu buruşturup çöpe atabilirsin, kalbine yakın bir yere de koyabilirsin. Allah’ım! O kalbe yakın bir yerde olmak istiyorum. Seni seviyorum çünkü seni sevmeyi seviyorum, seni koklamayı seviyorum, sana dokunmayı seviyorum. Seni seviyorum çünkü içimde bir umut var. Bu mektubu baş ucuna koyarsın, kim bilir belki yanına da kırmızı bir gül…
Seni seviyorum çünkü ölene kadar, yok olana kadar seninle olsam, bu herhalde bir ceza gibi gelir, daha çok senle olmadığım için. Seni seviyorum çünkü senin gülüşün güneşi doğuşu gibi, insana her şeyi unutturuyor, sadece seyredip tadına varma hissi uyandırıyor. Seni seviyorum çünkü bu kadar nedenden sonra bile “SENİ” ne kadar çok “SEVDİĞİMİ” anlatamadım canım benim…