Hayata küsmedim ben hiç hep yeniden yeniden tutundum her üzüldüğümde her yenilgimde daha çok sarıldım dört elle hayata yeniden sevdim yeniden çalıştım ve yeniden aşık oldum mutlu oldun mu diyenlereyse oldum evet ayaklarımın yerden kesildiğini heyecandan öldüğüm anları bilirim geçmişte bıraktığım ama her zaman hatırlayacağım anılar bıraktım geri de şimdi ben nerdemiyim başladığım yerin en başındayım hayat denen bu acımasız oyunda mutsuzum yanlızım ama hala içimde yeşeren ümitler taşımaktayım. Beklentisiz yaşanmıyo bu kavanoz dipli dünyada insan tutunacak bir dal tutacak bir el arıyor. Ben henüz aradığımı bulamasamda biliyorum o beni birgün nasılsa bulacak inanmadığım onca şey varken aşkın sevginin mucizesine inandırıcak ve ben de onun kalbinin sahibi esiri olacağım kimbilir ? Dedim ya bu ikimizin hikayesi bu ikimizin şarkısı olacak belki de ömür boyu sürecek hiç bitmeyecek..