Yaşam Notlarından..

Bir gün yazacağım, anlayacaksın. Bir gün, yazdıklarımı okumuyor semalarında gezen burnunu eğilip yerden alacaksın. Bir gün Merkür’den kucağına bir kucak yıldız akacak;hatıralar aydınlanıp ok misali yüreğine çakılacak. Saat gitme vaktiyse,seni Cahit Sıtkı’dan Abbas da kurtaramayacak. .! Sakiler artık peri şeklinde değiller. Çalan son şarkı bitti. Vakit arşa kadar gerçeklerle dolu. Ve vakit,gerçekleri görme vakti. Kara gözlerin feri sönmüş,kızıl saçlar gençlik tabir edilen o en güzel dönemde; geriye gitsene..! Hep bir yanlış insan anlayışı..Lakin o ’’yanlış insan’’ asla biz değiliz,daima karşımızdaki. İşte hatalarımızın magma tabakası ; çok bekleyeceksin yeni kabuk oluşturacak.. Eski görkemin sinmiş , artık mezeler gibi masadan kaldırılmayı bekleyen yüreğin ne işe yarar anlayacaksın. İzmihlaline, akıttığın gözyaşları son noktayı koysa da ismim en çakır haliyle bir uzun hava olarak kalacak aklında. Çaresiz..Ben gitmiş,ben ölmüş, ben hislerimi emanetçide unutmuşum. Kim bilir? Müzayedede bir alıcı bulursam ona seni anlatıyor olacağım..

ALMILA ERDEM