Ey can…
Her zaman aleni ol
Vehimler içinde alma bir yol
Kaderin kazaya dönüşmesidir emin ol
Cüzi iradeni hakkıyla kullan, zafiyet çetrefilli yol

Yazılmış
Ve vaktini bekleyen bir kitap
Diğeri de senin tercihlerinle arz ettiğin hitap
Mizan, ikincisine taliptir, irade buna el hak şahittir

İnsan
Her gece sessizliğe gömülür
Her lahzada düşler efsunlu şekilde süzülür
Hülyalar beklide ümittir ve fakat o nasipte gizlidir

Can için
Canan lazımdır, hakikati şiardır
Aşk, her ikisini vuslata eriştirecek bahttır
Sevdası maşuka ram olmaktır, hiçlikte nur olmaktır

Korkular
Cüretsizin yüreğinde ki vahimdir
Kalp sahibi şayet nazar gâh bilirse emindir
Varlığın sahibi kimdir, ahdi vakit kimedir, ebet içindir

Cennet
Beşer için en muteber değerdir
İnsan için tulu hülyalardan resmeden endir
Kul için rızayı ilahi edeptir, haşyetle korunan değerdir

İlim, irfan içindir
İrfan marifete kapı aralayan gerekçedir
Sır, gönlün payesi, aşkın meftun olduğu derecesidir
İhsan, edep ve nezaketin sahip için vakfedilen ülfetidir

Dert, illet midir?
Peki, kalbi kararmışlık hangi merettir
Şek ve şüphe içinde ömrü heba etmek hangi garezdir
Beşer, insanlaşmak sürecinden, kul olmaya namzet demdir

Aşk ve sevda
Yalnızca sahibe ait olan muhabbettir
Güç ve kuvvet, hak ve adalet sadece varlık sahibinindir
Âdemi beşer O’nun rızasına malik olmak için yaratılan nefestir

Mustafa CİLASUN