Kişisel Sevgi Tanımım

Kişinin, kendine göreceli "Güzel, iyi" olarak tanımladığı, beğendiği (kendinde olan veya olmayan) özellikleri gösteren, yansıtan şeye olan meyildir!

Benim iyi, güzel tanımımda olan bir şey sende varsa seni severim; çok şey varsa aşık olurum!

Sevginin kaynağı kişinin kendidir! "Karşılıklı sevgi" sözü ütopiktir; kim, kimi kendi kadar sever? "Karşılıksız sevgi" sözü de saçmadır! Sen seviyorsun diye o da seni sevecek değil!

Sevginin sınırı "Ben" algısıdır! Ben geçilemez!

"Ben" sınırını da Firavun ve diktatörlerde görebilirsiniz!
Firavun ve diktatörlerin "Ben" sınırında olduklarını düşünüyorum. Evrende sadece kendilerini en zirvede sevdikleri için terk ettikleri sevgi açısından terk ettikleri kadar kendine olan sevgileri gelişiyor. Her şeyi kendilerine feda ediyorlar; aslında araya kutsal şeyler sokarlar ama kendi evlatlarını katlederler, kendi çevresindekileri katlederler ya da harcamaktan çekinmezler! Bunun kılıfı kutsal olsa da aslen kendinden başka kimseyi sevemedikleri içindir! Feda ettikleri sevgi kadar gelişirler; yani evrenden esirgeyip kendilerine sarf ettikleri sevgi kadar kendileri (kanser hücresi gibi) gelişir! En sonunda içe çöküp batarlar ya yakınlarınca öldürülürler ya da skandal bir şekilde ortadan kalkarlar! Bedeli ağır olur. Kanser hücresi gibi; kendini beslerken vücudu öldürür ve kendi de o vücutla birlikte ölür!

Kendini sevmeyen, başkasını zaten sevemez! Buradaki incelik şudur! Kendini ne kadar çoğaltır ise kendini evrende o kadar fazla temsil edecek! Böylece kendini sevdiğinin hayrını görecek kendi sevgisi yansıyacak ve daha fazla sevgi üretecek! Bunu "Ben" sınırına indirger ise zaten firavun olacak kanser hücresi gibi yoğunlaşan sevgi bedeni yok edecek. İncelik şurada; sevgi tüm bedene yayılırsa sorun çıkmaz bir kaç bölgede yoğunlaşırsa orayı kanser eder vücudu da öldürür! Kendini sevmek kendinin her yanına sevgiyi dağıtmakla olur ayrıştırınca kanser oluyor!

Kişi çoğalırsa, sevmeyeni zaten azalacak sevenleri çoğalacak! Daraldığı için sevenleri azalır. Kapsamı daralttığı için azalır! Ne kadar kendini severse o kadar kapsamı genişletir! Firavunlardan ayrı bu durum sınırlamaz ise evrene yayar ise sevgisini çoğalır çoğalınca seveni de çoğalır! Altınçağ için bu böyle!

Ahmet Bektaş