Onlar birey değildi.Karşıdan karşıya geçerken sakatlığı yüzünden yavaş ilerlediği için birkaç genç tarafından bıçaklandığında.Ayın sonuna zar zor yettirebildiği üç kuruşluk emekli maaşı çalındığında.Eski kocası tarafından sokak ortasında bıçaklandığında.Ne sakatlığa saygı vardı,ne ekmek parasına ne de cana.Sonra seçimler geldi.Bu sefer ona önem veriliyordu.önemliydi vereceği oy.Parti araçları şarkılarla davet ediyordu onları kendilerini seçmeye.Birey olacaklardı 30 Mart günü.Oyunuzu birey olarak kalmanızı hangi parti daha çok sağlıyorsa ona verin.Çünkü bu çok önemli.Seyahat özgürlüğünüzü kim daha çok veriyorsa,özgür düşünmenizi kim daha çok sağlıyorsa,hareketlerinizde ve seçimlerinizde özgürlüğü kim daha çok veriyorsa ona.Ama siz de özgür olmayı bilin.Burada dikkat edilecek nokta başkalarının mutluluğunu ve özgürlüğünü engellememektir.Yoksa her istediğini kimseyi önemsemeden yapmak değildir özgürlük.Bu zorbalık olur.Tıpkı o sakat olan insana bıçak saplayanlar gibi.Yaşlı bir teyzemizin parasını çalanlar gibi.Eski eşini bıçaklayan katiller gibi.Dayım hep der:Bütün pislikler yoksulluktan kaynaklanır.O zaman toplum da suçlu.Düzen de suçlu.Peki yoksulluktan dolayı o pislikleri yapanlar masum mu?Hiç mi günahları yok?Ya da yoksulluğu toplumda barındıran düzenin hiç mi iyi tarafı yok?Ben işin içinden çıkamadım.Yorumu sizlere bırakıyorum.